Wat me altijd verwonderde aan dit verhaal is dat op het moment dat jouw film of foto de wijde wereld intrekt, hij terechtkomt in een wetteloze monitor- en TV-jungle waar zowat elk beeldscherm anders staat ingesteld.
Het verschil tussen mijn gecalibreerde LCD-monitor en mijn LCD-TV is schokkend. Op mijn TV lijkt alles veel donkerder en de kleuren zijn veel meer verzadigd. De vijf schermen in mijn kantoor en vier in mijn huishouden houden er ook geheel eigen normen op na qua kleur, contrast en verzadiging. Ik heb geprobeerd de kleuren naar elkaar toe te trekken maar dat was een hopeloze onderneming.
Het gegeven dat elke TV en elke monitor op de wereld anders gebouwd is, andere technieken en onderdelen gebruikt, is nagenoeg een garantie dat mijn wit nooit hetzelfde zal zijn als jouw wit. Maar als uniformiteit onmogelijk is, betekent dat dan dat we het streven naar puurheid maar moeten opgeven?, zei hij hoogdravend. Hoe een praktisch dilemma opeens tot filosofische bespiegelingen kan leiden…
Het oordeel hierover laat ik aan u.
Hoi Jeroen,
ReplyDeleteIk ben het trouwens niet met de stelling eens"een goed gecalibrede monitor is de norm". Het helpt je op weg. Het is verstandig als je ook een waveform scoop gebruikt voor tv signale. Maar je kunt je apparatuur afstemmen op de kleur van een tv station als je weet wat hun norm is. Maar zwart op een LCD is anders zwart dan het is op een LED of een OLED of een beamer.
Het verschil met vroegen en nu is dat je toen 1 medium had een beeldbuis. De fabrikanten handen een norm afgesproken. Maar ze overleggen gewoon slecht want ze hebben een nieuwe technologie.
De filosofie is dat je goed moet afspreken wat je gebruikt.
Je hebt gelijk dat je een heel eind kunt komen, Robin. Ik wist niet eens dat zenders dat soort gegevens vrijgeven..!
ReplyDeletePunt blijft alleen dat misschien 0,01 procent van de mensheid de moeite zal nemen om al hun schermen correct af te stellen. De rest van de mensen is al blij als het zootje is uitgepakt en aangesloten!